Inleiding
Ik heb in 2023 bijgehouden welke shows ik heb gezien. Daar wilde ik eigenlijk een leuk data science kunstje mee doen en van die mooie kleurrijke grafiekjes mee maken. Helaas was ik rond de jaarwisseling al genoeg code aan het tikken was voor werk, dus had ik geen zin meer om ’s avonds nog meer Python code open hebben staan. Daarom een change of plans, en schrijf ik dit pas eind maart.
Hoe ik het heb aangepakt is dat ik elk muziekoptreden dat ik in 2023 gezien heb, heb opgeschreven in een excelbestand. Daarbij gaat het om individuele optredens: een concert met een headliner en 2 voorprogramma’s telt bijvoorbeeld als 3 optredens. DJ’s komen ook in aanmerking, als hun set voor minstens een deel uit muziek bestaat die ze zelf gemaakt hebben.
De stats
Ik had dan misschien geen zin om fancy plaatjes te maken, maar ik heb wel wat leuke statistieken om te delen.
Mijn doel van 2023 was om 125 optredens te zien, en wil met trots mededelen dat dat gelukt is. Van 6 januari tot 16 december heb ik in totaal 161 optredens gezien van artiesten uit 20 verschillende landen, waarvan 88 shows deel waren van festivals.
De meeste shows heb ik gezien in Dordrecht met 33 shows, op de voet gevolgd door Dessel met 31 shows. Uiteindelijk ben ik maar in 15 steden geweest, in 26 zalen/festivals in totaal. De niet-festival zaal waar ik de meeste shows gezien heb is onze eigen Koornbeurs met 20 shows. De meest populaire genres waren metal(49), punk(33) en rock(30).
De wedstrijd
Om deze analyse toch wat spannender te maken heb ik besloten de tofste shows in een competitie op te stellen. Elke maand stuurt een afgevaardigde, en in elk kwartaal is er een extra wildcard te verloten tussen de drie shows die elke maand de tweede plaats haalden. Daarna is het een knock-outsysteen naar de top! Als ik een band vaker dan 1 keer heb gezien, komt alleen de tofste show in aanmerking om mee te doen. Laten we er gelijk in duiken met de voorrondes:
De voorrondes
Q1: Van deze drie was John Coffey met afstand het hardste feestje.
Q2: Less Than Jake is de meeste lol die je op een festival kunt hebben. De circlepit om de geluidstent maakte het feestje compleet.
Q3: Wat een kwaliteit voor een voorronde zeg! De unieke ervaring van LOTR in concert zorgt voor een plaatsing, maar de andere twee acts waren ook zeker de moeite waard.
Q4: Does it djent? Yes. Yes it does. Tosin Abasi wordt niet voor niets de beste Afro-Amerikaanse gitarist sinds Jimi Hendrix genoemd.
De achtste finales
Jan-Feb: De Likt heeft helaas afscheid genomen, maar gelukkig niet voordat ik Jordi voor een laatste keer van het balkon af zag stagediven. Shag en Halve Liters!
Mar-Q1: Deze match geeft ons een mooie punkderby. Hoewel Zebrahead fijne Tony Hawk’s Pro Skater vibe had, halen ze het niet bij de reunie van de band die de THPS2 soundtrack ooit integraal coverde.
Apr-Mei: Met 72 Seasons is de meest succesvolle metalband allertijden terug in vorm! Deze show op koningsdag had alles wat je van een Metallica show verwacht. Eisbrecher was leuk, maar zijn gewoon 3 maatjes te klein.
Q2-Jun: Wat was Graspop een tof festival zeg. Ik heb onwijs genoten en naast deze twee bands nog 29 andere bands gezien. Hoe leuk Less Than Jake ook was als goofy clean fun, ze leggen het toch af tegen de zaterdagheadliner.
Jul-Q3: Ik was enorm verrast door The Free Label, super aardige Canadese gasten die hele strakke pop, funk en soul spelen. Ik heb al doorgegeven dat ik ze graag terug zie op Big Rivers. Toch was de livevertoning van het eerste deel van mijn favoriete filmreeks allertijden van een andere klasse.
Aug-Sep: Deze zwaargewichten komen met grote regelmaat door mijn koptelefoon geblazen. Ik was erg blij om Infected Mushroom eindelijk eens te zien, maar met alleen de DJ set trekken ze toch aan het kortste eind. Wel een lekkere afsluiter van het gezellige Baroeg Open Air; het festival met het beste waar voor je geld.
Q4-Okt: Beide bands maken flinke gitaarmuziek maar daar houdt de vergelijking wel op. Deez Nuts zingen met hun stevige punk vooral over zuipen en hoe je, ondanks de tegenslagen van het leven, lol kan trappen. Animals as Leaders gaat gewoon brr-brr, br-br-brr, br-brr-br-br, brr-brr-brr voor ze er met de win vandoor gitaarvirtuozen.
Nov-Dec: Dit was de eerste keer dat ik Explosions in the Sky heb kunnen zien in de ruim 15 jaar dat ik naar die band luister. Daar kan HEALTH niet tegenop, ook al hebben zij mijn meest geluisterde Spotify nummer van 2023 geleverd.
De kwartfinales
KF1: Waar de zanger van De Likt een flink eind omlaag moest om vanaf de eerste verdieping te crowdsurfen bij hun afscheid, hadden de crowdsurfers bij de reunie van John Coffey precies het tegengestelde probleem. Dit intense schreeuwfeestje is de enige keer ooit dat ik een crowdsurfer zijn hoofd tegen het plafond heb zien stoten. De gratis show was een van vier shows in kleine barretjes die het jaar van de reunie van John Coffey aftrapte. Een jaar dat eindigde met hun show in de AFAS Live. Ik wens de bandleden van De Likt veel geluk in hun nieuwe tijdperk, en ik wil ze bedanken voor de vele leuke shows. Op naar de toekomst (en de halve finale) met John Coffey!
KF2: De grootste titanenstrijd in deze showdown! Beide shows waren fantastisch, en gigantisch. Ik was enorm onder de indruk van MetallicA, die ik nog nooit eerder had gezien, en hun gigantische vloot trucks die de hele Amsterdam Arena verbouwden met een heel custom podium en geluidssysteem. De show was strak en het ondubbelzinnige bewijs dat deze legends nog altijd tot de top behoren. Ik was net zo onder de indruk van de show van Parkway Drive, die uiteraard geen custom podium op een festival kunnen neerzetten, maar uitstekend gebruik maakten van lichten, vlammen en andere effecten om er uit te halen wat er in zat. De allergrootste schaal die shows uberhaupt kunnen hebben is relatief nieuw voor Parkway Drive in tegenstelling tot veteranen MetallicA, maar de show was toch echt het bewijs dat ook zij definitief zijn aangesloten bij de wereldtop. Een moeilijke keuze, maar ik ga hier toch met de nieuwe garde, en laat Parkway Drive doorstromen naar de halve finale.
KF3: De kwartfinale met misschien wel de grootste tegenpolen van de hele competitie. Waar de zittende show van het ruim 100 man sterke Philharmonie Zuidnederland (incl. koor) orde en organisatie uitstraalde, was de festivalshow van de 8 Australiërs van King Gizzard & The Lizard Wizard juist een hele losse en chaotische ervaring. Beiden waren echt epische ervaringen waar je helemaal in op gaat. Bij de LOTR show was ik soms geneigd om en om te vergeten dat ik een film aan het kijken was, en dat ik een show aan het kijken was, mede omdat er zoveel te zien en te horen was. Bij KG&LW vergat ik soms bijna dat ik een show aan het kijken was omdat ik er zo’n feestje van aan het maken was. Voor beiden is heel veel te zeggen, maar ik ga hier voor de actieve ervaring over de passieve, en zo pakt KG geen L maar een W.
KF4: Animals as Leaders staat bekend dat ze een flink machtige sound hebben, Explosions in the Sky staat vooral bekend om de mooie, dromerige soundscapes. Wat dit verhaal niet vertelt is dat Explosions in the Sky live een andere tak van sport is. De heldere, dromerige gitaren worden ondersteund door een gigantisch klinkende, diepe bas en felle drum. Deze combinatie blaast het publiek nog net niet weg in een orkaan van geluid, maar op een mooie manier. Tel daar de zalen bij op en we zien dat de favoriet er snel met de win vandoor gaat. EitS had in de Grote Zaal van de TivoliVredenburg de perfecte backdrop voor hun machtige sound waar de Boerderij Zoetermeer gewoon niet tegenkop kon. De licht- en geluidstechnici van beide bands hebben een fantastisch karwei neergezet om er echt een topervaring van te maken, maar ook hier weet Explosions in the Sky beter de situatie om te zetten in resultaat. Een waardige kwartfinale, maar met Explosions in the Sky een waardige winnaar.
To be continued
Volgende keer gaan we verder met de spannende halve finale, en kunnen we een winnaar aanwijzen!