Ik ben een hondje
Mijn baasje is Tijd
Tijd laat mij altijd uit
En Tijd loopt altijd even snel
Ook al wil ik nog even snuffelen en spelen
Dan word ik alweer aan mijn riem meegetrokken
Ik kan dan trekken, piepen en janken
Het is allemaal zonder resultaat
Andere keren zie ik juist al iets in de verte
Dan is het mijn beurt aan de riem te trekken
Mijn baasje houdt me dan in bedwang
En we komen er pas als Tijd zo ver is
Wat zou ik soms graag zonder riem rondrennen
Blijven snuffelen zolang ik wil
Naar iets sprinten zodra ik het zie
En met andere hondjes spelen tot we niet meer kunnen!
Hoe mooi dat soms ook klinkt
Eigenlijk heb ik niets te klagen
Want ook al loopt Tijd altijd even snel
Mijn baasje laat mij tenminste uit