Het handboek voor de Koornbeurser in het geval van een nucleaire apocalyps

Stel je voor: het is een prachtige dag, het zonnetje schijnt, de lammetjes rennen buiten en het luchtalarm gaat af. Op je telefoon krijg je de melding dat Russische nucleaire raketten onze kant op komen. Potverdorie. Maar wat nu? Blijven staan en onderworpen worden aan de meest intense zonnebankervaring ooit? Neen! Na al die jaren wordt het OWEE-grapje over onze bomdeur wel heel relevant en je besluit dat de Koornbeurs stiekem wel een veilige plek is (en zo niet: b’vo voor de leden die sterven op de soos). Je springt op je schroten ros en je peddelt alsof je leven ervan afhangt naar de Koornbeurs. Je sprint naar binnen en net op tijd worden de deuren achter je dicht geslagen. Je bent veilig! Maar wat nu? Samen met een hoopje andere Koornbeursers (en misschien anderen die hier hun heil zochten?) zit je nu in de kelder en jullie kijken elkaar in shock aan, maar dispereert niet! Dit handboek zal je door deze angstige tijden helpen.

  1. Allereerst: organiseer jezelf! De wereld is naar de Filistijnen, dus autoriteit van bovenaf is weg. Derhalve zullen politieke bevoegdheden worden toebedeeld op een wijze zoals de Koornbeurs reeds als sociëteit werd bestuurd: het bestuur (dat wil zeggen: het bestuur dat het heeft overleefd) heeft de uitvoerende macht en krijgt dus de bevoegdheid om de jonge commune te handhaven. De andere aanwezige leden zullen middels de ledenvergadering (waarbij het quorum op het aantal aanwezige leden zal worden vastgesteld, N.B.) de wetgevende macht vormen. De senaat, dan wel bestaande uit de senaat zoals deze bestond, dan wel bestaande uit door de ledenvergadering aangewezen leden, zal de taak van rechtspreken op zich nemen. Mochten er mensen aanwezig zijn die geen lid zijn, hebben zij geheel vanzelfsprekend geen enkele rechten.
  2. Nu democratie en beschaving gewaarborgd zijn, komt het moeilijke gedeelte: de voeding. De Koornbeurs heeft al niet veel voedsel en wat het heeft, was waarschijnlijk op zolder en bestaat dus mogelijkerwijs niet meer. Gelukkig bestaat het voorraadhok nog wel! Ongeacht wat anderen zeggen is alcohol prima voedsel. Toch is het, helaas, eindig. Daarom is het van levensbelang dat een cultuur op basis van discriminatie tegen de niet leden op gang wordt gebracht. Dit zal tot spanningen leiden, maar het helpt wel om te rechtvaardigen dat zij geen waardevolle rantsoenen wegnemen als de parasieten die zij zijn. Sterker nog: een effectief propaganda-apparatus kan, op termijn, ook kannibalisme rechtvaardigen! Kannibalisme is prachtig, want het mes snijdt aan twee kanten: enerzijds zijn er minder monden om te voeden, anderzijds is er ook gelijk eten voor de leden. Met een beetje geluk kan je ook nog vet uit de vetput halen om ze te bereiden! Voor de lange termijn is het bovendien van belang dat er subiet begonnen wordt met de aanleg van een paddenstoelenkwekerij. Waar haal je de paddenstoelen vandaan? Simpel, het zit al tussen je tenen! Wat rest is de watervoorziening. Ook op dit vlak heb je als Koornbeurser geluk: wij hebben namelijk een put vol water! En stront. Jawel, uiteraard heb ik het over de strontput! Aanvankelijk klinkt dat misschien smerig, maar het is juist heel nuttig. De truc is om, net als in de tweede klas van de middelbare school, het strontwater tot het kookpunt te krijgen, de waterdamp op te vangen en dit elders te laten condenseren. Dan heb je niet alleen schoon water; wat achterblijft is pure stront die je bijvoorbeeld als mest kan gebruiken, of kan drogen en als brandstof of bouwmateriaal kan gebruiken!
  3. De voedselvoorziening is nu ook rond: het gaat de goede kant op! Nu de zaken intern op orde zijn wordt het tijd om de blik naar buiten de Koornbeurs te verleggen. Pas wel op! Als je daadwerkelijk buiten komt is het goed mogelijk dat je gebakken wordt in de gigantische radioactieve airfryer die onze wereld nu is. Dit is niet optimaal. Neen, veel wijzer is het om onze laaggelegen positie in ons voordeel te gebruiken! Via tunnels kunnen wij ons een weg graven naar de nabijgelegen kelders. Helaas wordt ons bereik afgebakend door de ligging van de grachten. Probeer dus niet naar de DSB te graven: dan word je nat van het radioactieve water, wat misschien nog wel erger is dan de Bavaria die ze daar tappen! Wat wél in ons bereik ligt, zijn plekken als coffeeshop de Vlouw, de Wines & Whiskies, de Albert Heijn en natuurlijk de Paagman waar wij boeken kunnen plunderen voor ons leesplankje. Tip: volg bij het graven kabels en rioolbuizen! Tenslotte is er nog de kwestie van andere overlevenden. Het is namelijk mogelijk dat anderen het nucleaire vagevuur ook overleefd hebben en dat je deze mensen tegenkomt. Zijn het 30-plussers die je aankan in een gevecht? Eet smakelijk! Kan je ze niet aan in een gevecht? Gedraag je alsof je gestoord bent geraakt door de straling en schrik ze daarmee af. Zijn het jongeren? Schuif ze dan een kennismakersformulier onder de neus. Zijn het studenten die lid zijn van een andere vereniging? Kondig dan onmiddellijk de algehele mobilisatie af! Op dat moment kunnen wij ervanuit gaan dat andere verenigingen ook nog bestaan. Op dat moment wordt geweld een logisch middel om dat ene te bewerkstelligen waar het al die tijd om ging: een wederopstanding van de menselijke beschaving middenin Delft, onder de banier van Groot Koornbeurs! Eenmaal onderworpen zijn zij de perfecte arbeidskrachten voor de laatste opdracht die noodzakelijk is voor de wederopstanding: de restauratie van, of de wederopbouw van, de grote zaal. Stralingsziekte maakt immers niet uit, zolang het niet om Koornbeursers gaat. Bij het voltooien van deze werkzaamheden dienen grootse festiviteiten begonnen te worden, met een centrale rol voor de ceremonie waarbij het wapen van de Koornbeurs veilig binnen de Koornbeurs wederom tentoongesteld wordt: Societas, heft omhoog uw banier!