Ik ben gediagnosticeerd
Met een leed
Dat inherent is
Aan mijn bestaan, mijn wezen, mijn zijn
Alcoholisten zien lezen in de bus
Ze hebben een oude krant maar geen baan
En het enige wat mij te binnenschiet is:
“Hadden ze maar minder kleren aan”
Een traan ontsnapt uit mijn oog
Wim Sonneveld jankt vanuit de radio
Zijn fonetica maakt mij agressief
Zoals vogelschijt op mijn patio
Mislukte abortus moet het recht hebben
Om een fatsoenlijk leven te leiden
Stiefmoeder-porno’s te kijken
D66-columns te schrijven
KB-bestuurslid te worden
Oregano in de wiet te mengen
Het zaad van Hans van Mierlo gorgelen
Voor al die parelkettingdragende krengen
Ik heb elke dag
Elke godverdomde dag
Te lijden onder mijn eigen brein