Het is dé vergadering binnen de Koornbeurs: de DB vergadering. Elke maandagochtend zit het bestuur als klokwerk klaar om het reilen en zeilen van de vereniging te bespreken. De leider van dit gesprek is uiteraard de praeses hemzelfe, maar hoe gaat dat nou in zijn werk?
Voor mij begint de DB vergadering al op zondagochtend, wanneer ik gretig het excuus aanpak om langer in bed te blijven liggen door de agenda te maken. Naast alle standaardpunten kunnen mijn lieve bestuursgenootjes puntjes aanvragen door de week heen. Deze puntjes gaan over van alles en nog wat; van gemeentesubsidies tot wanneer we DnD gaan spelen en alles ertussenin. Nadat ik de agenda af heb, stuur ik het naar iedereen en dit wordt meestal opgevolgd met tig andere puntjes die mensen nog op de agenda hadden willen hebben.
Dan is het maandagochtend. Ik ga kwart voor 10 richting de Koornbeurs. Als het goed is haalt een van ons voor iedereen ontbijt (altijd (een variant op) tosti’s, het beste ontbijt). Om 10 uur ontbijten we met zijn allen, wat neerkomt op tosti’s tjappen, actiepuntjes snel doen, Emma die notulen voorbereidt, Dirk Jan die nare woordgrappen maakt, ik die koffie zet en Dayo die manda’s naar mijn hoofd gooit. We spreken altijd af om om half 11 te beginnen, maar we zijn Koornbeursers dus we openen altijd om 10:31. Na het openen werpen we nog een korte blik op de agenda, waarna we mensen foeien als ze de notulen van vorige keer niet hebben gelezen. De mededelingen zijn altijd weer een genot om aan te horen en zetten de toon voor de vergadering als een melige bende. Een paar momenten later trekt Wietse een kort sprintje richting de brievenbus en steken mensen hun tosti’s snel in het ijzer. Ik lees de lange lijst aan actiepuntjes voor en er wordt wekelijks geklaagd dat ik te veel actiepuntjes heb of op me neem. Meestal loopt deze discussie vast op mijn intense koppigheid. Vervolgens worden de leuke verhalen van de afgelopen week met iedereen gedeeld en worden alle gevoelens jegens elkaar even goed gelucht. De agenda krijgt dan goed zijn vulling door middel van een extreem droog segment van Wietse. Het is dan 12 uur (maakt niet uit hoe traag of snel we vergaderen, het is 12 uur) en dan hebben we een korte lunchpauze om zuurstof te happen, duiven te voeren en voor Emma om te blowen. Wanneer we weer binnen zijn is het tijd om alle aangevraagde puntjes te behandelen, wat erop neerkomt dat ik mensen foei wanneer ze onderonsjes hebben en zorg dat de discussie niet te ver van het onderwerp afdwaalt. Ik doe mijn best om bij elk punt een duidelijke conclusie te trekken, maar soms zijn we te vaag om er iets zinnigs uit te halen. De rest van de vergadering gaat meestal heel vlotjes, iedereen geeft een update van zijn functietaken, Anoek deelt stickers uit aan iedereen die goed heeft geslapen die week, we bespreken problemen die we hebben met mensen en groepen, zeggen voor de 14e keer dat de vergadering sneller had kunnen gaan maar dat dit zo wel prima was, we vinden een glazenspoelfeut, kijken welke leden jarig zijn, stellen domme vragen of maken rare geluidjes, en smachten naar roddels (nojoke, geef meer roddels). Als allerlaatst hebben Emma en ik een wedstrijd over wanneer we sluiten en ik win als we op een mooie tijd sluiten, zoals 13:37, 13:58, of 15:18 (3 over kwart over 3). Ik win meestal.
Nu weten jullie allemaal precies hoe een van onze DB vergaderingen eruit ziet en in zijn werk gaat. Ze zijn altijd superleuk om bij te zijn en voor te zitten, het is alleen een beetje jammer dat de anderen erbij moeten zijn.
Met vriendelijke groet,
Sachin “Arthur” Umans